Ο «ΟΑΕΕ» και οι συνέπειες δύο Ασφαλιστικών Μεταρρυθμίσεων

Δρ.Ν. Άρτεμις Αναγνώστου–Δεδούλη 
Πρόεδρος ΕΠΚΟΔΙ 
Γεν. Δ/ντρια Υπ. Απασχόλησης & Κοινωνικής Προστασίας

Τον νέο Οργανισμό ακολούθησαν οι ελπίδες 2.500.000 έμμεσα ασφαλισμένων 820.000 άμεσα και 300.000 συνταξιούχων, που προσδοκούν ένα καλύτερο αύριο μέσω του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης. Οι προσδοκίες δεν πρέπει να διαψευσθούν. Α. Στη νεώτερη Ελλάδα ο Ν. 2868/1922 θέσπισε την υποχρέωση των επιχειρήσεων, με άνω των 70 μισθωτών, σε σύσταση Ταμείων  ασφάλισης. Ακολούθησαν διάφορα νομοθετήματα βάσει των οποίων  εκαλύφθη ολόκληρος σχεδόν ο πληθυσμός της χώρας. Η πληθώρα  όμως των ασφαλιστικών φορέων, η πολυνομία, η διαφορετικότητα των  παρεχόμενων υπηρεσιών και παροχών, δημιούργησε τη διάκριση σε  «ευγενή» και μη «ευγενή» Ταμεία και με ότι αυτό συνεπάγεται. Είναι γνωστό άλλωστε ότι, ορισμένες κατηγορίες ασφαλισμένων, ασκούσαν πίεση προς την εκάστοτε Πολιτική εξουσία και επετύγχαναν ειδικές ρυθμίσεις, σε βάρος των πιο «αδύναμων» επαγγελματικών ομάδων. Άρχισε να γίνεται κοινή διαπίστωση ότι, τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα – τελούν υπό κρίση, όπως άλλωστε και στην  Ευρωπαϊκή Ένωση. Πέραν από τους εξωγενείς παράγοντες, οικονομία, ανεργία, δημογραφικό πρόβλημα, υπήρχαν και ενδογενείς όπως, το οργανωτικό  και ο μη ορθολογικός τρόπος χρηματοδότησης του συστήματος. Β. Το ασφαλιστικό σύστημα σύμφωνα με ειδικές μελέτες, αποτελεί κύριο παράγοντα αύξησης του δημοσιονομικού ελλείμματος και πρέπει να  αντιμετωπισθεί, άλλως θα συρρικνωθούν έτι περισσότερο τα  περιθώρια για ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Το ασφαλιστικό σύστημα δεν είναι ένα θέμα που αφορά μόνο μία κατηγορία εργαζομένων ή συνταξιούχων, αλλά το σύνολο της  κοινωνίας, γιατί αποτελεί ένα πλέγμα σχέσεων με χρονικές διαστάσεις  παρόντος για συνταξιούχους και μέλλοντος για εργαζόμενους –  ασφαλισμένους. Γ. Το ασφαλιστικό σύστημα αντιμετώπιζε πολλές μάστιγες όπως: - Διαφορετική και πολύπλοκη νομοθεσία κατά Ταμείο, που δημιουργούσε πρόσφορο το έδαφος, για διαφορετικές ερμηνείες και αδικίες. - Έλλειψη ανταποδοτικότητας με αποτέλεσμα οι ασφαλιστικές εισφορές να μην ανταποκρίνονται με τις παροχές, οι οποίες πολλές φορές ήταν υψηλότερες σε σχέση με τις εισφορές. - Έλλειψη σωστής οργάνωσης, λόγω του μεγάλου αριθμού των ασφαλιστικών φορέων και του υψηλού ποσοστού εισφοροδιαφυγής. - Κυρίως δε η γήρανση του πληθυσμού. Δ. Για την αναστροφή των τάσεων αυτών, η Πολιτεία στο τέλος της δεκαετίας του 90 σχεδίασε την αναδιάρθρωση του οργανωτικού πλαισίου των φορέων. Έτσι με το Ν. 2676/99 τον οποίο παρουσίασε ως πρωτοποριακό στην κοινωνική ασφάλιση, προσπάθησε να ανατάξει το σύστημα. Ο νόμος αυτός αποτελείται από 91 άρθρα και η ύλη του κατανέμεται σε οκτώ (8) Κεφάλαια. Στο κεφάλαιο Α με τίτλο «Ενοποιήσεις – Συγχωνεύσεις – Καταργήσεις Ασφαλιστικών Οργανισμών» τα πρώτα δεκατρία (13) άρθρα του Α΄ Κεφαλαίου του ως άνω νόμου, αφορούν στον Ο.Α.Ε.Ε., «Οργανισμό Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών». Ε. Οι στόχοι που έθεσε ο νόμος σχετικά με τις ενοποιήσεις είναι οι εξής: - Διεύρυνση της ασφαλιστέας ύλης, λόγω της αλλαγής που επέρχετο στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με το κλείσιμο ορισμένων και την αντικατάστασή τους από άλλες μεγαλύτερες. - Τον τερματισμό των διενέξεων για υπαγωγή στην ασφάλιση των δύο Οργανισμών ΤΑΕ- ΤΕΒΕ - Ελαχιστοποίηση της εισφοροδιαφυγής και κυρίως στην περιφέρεια όπου, το ΤΕΒΕ υπερτερούσε σε περιφερειακή οργάνωση, ενώ το ΤΑΕ εστερείτο περιφερειακών υπηρεσιών σε πολλές περιοχές της χώρας. - Ενιαίο εισπρακτικό σύστημα. - Καλύτερη οργάνωση και επέκταση της μηχανογράφησης, όπου η εφαρμογή της επιτρέπει αποδοτικότερη απόδοση από τα παραδοσιακά μέσα εργασίας. - Καλύτερη αξιοποίηση της κινητής και ακίνητης περιουσίας, λόγω ενιαίας αντίληψης και πολιτικής. - Καλύτερη επιμόρφωση και εκπαίδευση του υπαλληλικού δυναμικού του ΟΑΕΕ. - Ενιαία διαδικασία απονομής συντάξεων και περιορισμό του χρόνου αναμονής. - Μείωση διοικητικών και λειτουργικών δαπανών, λόγω ενιαίων υπηρεσιών, ενιαίων κτιριακών εγκαταστάσεων, τεχνολογικού εξοπλισμού και μικρότερου αριθμού μελών του Διοικητικού Συμβουλίου. - Δικαιότερη κατανομή των κοινωνικών πόρων. Ο νόμος αυτός έθεσε τις κατευθυντήριες αρχές, χωρίς να υπεισέλθει σε λεπτομερειακές ρυθμίσεις, αλλά προέβλεπε την έκδοση κανονιστικών  πράξεων, για τη ρύθμιση πολλών θεμάτων που θα αναφύοντο κατά το  στάδιο της ενοποίησης. ΣΤ. ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΑΤΑ ΟΑΕΕ Για τη λειτουργία του ΟΑΕΕ εκδόθηκαν τα εξής νομοθετήματα: - Η υπουργική απόφαση για τον Κλάδο Ασθένειας αρ. 35/1385/1.9.99 με ισχύ από 1/11/99 για τους ασφαλισμένους ΤΑΕ και ΤΕΒΕ ως και τα προστατευόμενα μέλη αυτών. Ο κανονισμός ασφάλισης κατά του κινδύνου της ασθένειας και μητρότητας είχε στόχο την παροχή ολοκληρωμένης και υψηλού επιπέδου περίθαλψης στους ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ. - Το Προεδρικό Διάταγμα αρ. 258/28.12.05 αφορά το Καταστατικό του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (Ο.Α.ΕΕ). Το Καταστατικό προβλέπει υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των ασφαλισμένων και των τριών ενοποιημένων Ταμείων. Τα άρθρα του Καταστατικού του ΟΑΕΕ διαπνέονται από λεκτική πενία. Παραπέμπουν στις λεπτομέρειες, στην Υπουργική απόφαση που προβλέπεται από τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 12 του ιδρυτικού νόμου σύμφωνα με την οποία «… ρυθμίζεται κάθε θέμα τεχνικού ή λεπτομερειακού χαρακτήρα αναγκαίο για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος…» Η Υπουργική απόφαση δεν στερείται κύρους βέβαια, αφού εκδίδεται κατόπιν εξουσιοδοτήσεως νόμου, αλλά υπόκειται σε συχνές τροποποιήσεις, ανάλογα με τις απαιτήσεις της εκάστοτε Διοίκησης, ή των επαγγελματικών τάξεων, άρα περισσότερη ευάλωτη σε ενέργειες που στοχεύουν άλλα τινά. - Το 2ο κατά σειρά Προεδρικό Διάταγμα ήταν το υπ’ αριθμ. 154/4.8.06 σχετικά με τον Οργανισμό του ΟΑΕΕ με ημερομηνία ισχύος την 1.1.07 το οποίο και σηματοδότησε τη λειτουργία του ΟΑΕΕ και την κατάργηση των Ταμείων ΤΕΒΕ – ΤΑΕ – ΤΣΑ κατ’ επιταγή του άρθρου 4 του ιδρυτικού νόμου. Η ύλη του Προεδρικού αυτού Διατάγματος, είναι κατανεμημένη σε 39 άρθρα, τα οποία χαρακτηρίζονται και αυτά από λεκτική πενία, για ένα μεγάλο φορέα και μάλιστα το δεύτερο σε αστικό πληθυσμό. Ζ. ΝΕΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ Τον μήνα Απρίλιο ένας νέος ασφαλιστικός νόμος (ο 3655/08) περισσότερο φιλόδοξος, αφού περιλαμβάνει 154 άρθρα, δημοσιεύτηκε. Μέσα από τις διατάξεις του επιχειρείται διοικητική μεταρρύθμιση και προσπαθεί τους 133 φορείς και κλάδους, υπό την εποπτεία του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, να τους ομαδοποιήσει με ενοποιήσεις Ταμείων, ή εντάξεις φορέων και Κλάδων σε ήδη υφιστάμενους ασφαλιστικούς οργανισμούς. Ο νομοθέτης και σ’ αυτή την περίπτωση οραματίζεται όπως και προηγούμενα αναφέρθηκε τα εξής: -   Ενίσχυση ουσιαστικής και αποτελεσματικής εποπτείας και ελέγχου. -   Παρακολούθηση εφαρμογής της κείμενης νομοθεσίας. -   Καθιέρωση εφαρμογής ενιαίων κανόνων διοίκησης και λειτουργίας. -   Μείωση εισφοροδιαφυγής. -   Μείωση ανεξέλεγκτων δαπανών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. -   Δημιουργία ενιαίων και σύγχρονων πληροφοριακών συστημάτων. -  Αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη αξιοποίηση της κινητής και ακίνητης περιουσίας. -   Σταδιακή μείωση χρόνου εξυπηρέτησης ασφαλισμένων και συνταξιούχων. Το Κεφάλαιο Β του νέου νόμου αφορά στον ΟΑΕΕ και προβλέπει ότι: Εντάσσεται από την 1η του τέταρτου μήνα από τη δημοσίευση (δηλ. από 1/8/08), στον Κλάδο Σύνταξης του ΟΑΕΕ, ο Κλάδος κύριας ασφάλισης του ΤΑΝΠΥ. Επίσης οι αναβάτες και προπονητές του Ταμείου Ιπποδρομιών, εντάσσονται από την ίδια ημερομηνία, στον κλάδο κύριας σύνταξης του ΟΑΕΕ. Ομοίως από την ίδια ημερομηνία εντάσσεται το Ταμείο Προνοίας Ξενοδόχων στον κλάδο σύνταξης του ΟΑΕΕ ως και στον κλάδο Ασθένειας. Με το άρθρο 12 του νέου νόμου συνίσταται Κλάδος Επικουρικής Ασφάλισης. Στον Κλάδο αυτό, υπάγονται προαιρετκά με αίτησή τους, οι ήδη ασφαλισμένοι του Κλάδου Σύνταξης του ΟΑΕΕ. Στον Κλάδο επικουρικής ασφάλισης εντάσσονται τα Ταμεία α)  Επικουρικής Ασφάλισης Αρτοποιών β) Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Κοινής Διανομής Πρατηριούχων Υγρών Καυσίμων Με τις διατάξεις αυτές, διευρύνεται η ασφαλιστέα ύλη του ΟΑΕΕ και δημιουργείται, νέος κλάδος επικούρησης, για την ολοκλήρωση της ασφαλιστικής προστασίας των ελεύθερων επαγγελματιών. Η. ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ Οι ενοποιήσεις που για πρώτη φορά εφαρμόστηκαν στην κοινωνική ασφάλιση, δεν άνοιξαν νέους δρόμους, γιατί τα ίδια προβλήματα που επικρατούσαν στα προς ενοποίηση Ταμεία, μεταφέρθηκαν στους νέους φορείς, χωρίς προηγούμενη επίλυσή τους. Για τους γνώστες του κοινωνικοασφαλιστικού γίγνεσθαι, ήταν πλέον ή βέβαιο ότι, ο φιλόδοξος φορέας Ο.Α.Ε.Ε. δεν θα απηχούσε στα οράματα του νομοθέτη. Ήταν φυσική συνέπεια. Θα προσεγγίσουμε τα  προβλήματα αυτά κατά ενότητες. Θ. ΓΕΝΙΚΑ – ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ Δεν έγινε κανένας σχεδιασμός προηγούμενα για κτίρια, γραφεία, εξοπλισμό και ορθολογική κατανομή προσωπικού. Δεν έγινε σωστή κρίση στο προσωπικό, με αποτέλεσμα όσοι από τους Διευθυντές πλεόναζαν, με το νέο οργανισμό του Ο.Α.Ε.Ε., καρατομήθηκαν αλλά μόνο, οι Διευθυντές ΤΑΕ και ΤΣΑ, ενώ του ΤΕΒΕ παρέμειναν ως είχαν. Η κίνηση αυτή, δημιούργησε ψυχικό ρήγμα, το οποίο μεγαλώνει καθημερινά, με την αδικαιολόγητη συμπεριφορά υπαλλήλων του ΤΕΒΕ που φέρονται ως πραίτωρες. Πέραν αυτού, δεν έγινε ορθολογική κατανομή προσωπικού, με κριτήριο την εξειδίκευση του κάθε υπαλλήλου, σε συγκεκριμένο αντικείμενο, με αποτέλεσμα σήμερα, να υφίσταται κενό εμπειρίας, αφού οι έμπειροι υπάλληλοι ή αναγκάστηκαν να παραιτηθούν, ή υπηρετούν σε άσχετα με την εμπειρία τους αντικείμενα. Οι τοποθετήσεις έγιναν με κριτήρια άσχετα προς τη δημόσια διοίκηση. Οι κρίσεις στο υπηρεσιακό συμβούλιο καθυστερούν αδικαιολόγητα. Φαίνεται ότι στους έχοντας την ευθύνη της λειτουργίας του υπηρεσιακού συμβουλίου, το άρθρο 86 του Υπαλληλικού Κώδικα είναι εκτός ισχύος για όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας. Γιατί !!! Ι. ΑΣΦΑΛΙΣΗ – ΕΣΟΔΑ Υπολογίζεται ότι σε κάθε Τμήμα αναλογούν 40.000 ασφαλισμένοι και ο αριθμός είναι αντιστρόφως ανάλογος με τον αριθμό των υπηρετούντων υπαλλήλων. Η διεύρυνση της ασφαλιστέας ύλης δεν έχει επιτευχθεί, γιατί με σύγκριση τα στοιχεία του έτους 2006, ο αριθμός των ασφαλισμένων και των τριών Ταμείων ανέρχεται σε 799.872, ενώ για το έτος 2007 ανέρχεται σε 810.215 (διαφορά 10.343 ασφαλισμένοι και για τα τρία Ταμεία τον πρώτο χρόνο της ενοποίησης δηλ. ποσοστό αύξησης 1,30%). Στον Τομέα των Εσόδων, έγινε αλλαγή του εισπρακτικού συστήματος και το ΤΑΕ απηλλάγη από το αναχρονιστικό σύστημα της είσπραξης εισφορών με ένσημα, που τόσα δεινά εσώρευσε στο Ταμείο λόγω επίορκων υπαλλήλων. Η μηχανογράφηση δεν έχει προχωρήσει σε ικανοποιητικό βαθμό. Τα έσοδα από εισφορές και των τριών Ταμείων το 2006 ανήλθαν στο ποσό του 1.923.476.465,00 € και το ποσό από κοινωνικούς πόρους σε 44.570.243,00 € τα αντίστοιχα ποσά για το έτος 2007 (έτος ενοποίησης) ανέρχονται σε 2.350.730.722,00 από εισφορές και 63.582.687,00 από κοινωνικούς πόρους.  Η διαφορά αντιστοίχως ανέρχεται σε 427.254.257.000 και 19.012.444,00 ή σε ποσοστά 22% και 42%. ΙΑ. ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ Υπάρχει καθυστέρηση στην έκδοση συνταξιοδοτικών αποφάσεων, γιατί έχουν φύγει ενημερωμένοι υπάλληλοι, είτε με αποσπάσεις είτε με μετατάξεις ή μετακινήσεις σ’ άλλες υπηρεσίες και δεν υπάρχει έμπειρη ομάδα. Το κίνητρο παραμονής στην ασφάλιση που θεσπίστηκε με το Καταστατικό του ΤΑΕ και ήταν 5%, επί του ποσού συντάξεως, για κάθε έτος πέραν της 35ετίας, δεν περιελήφθη στο νέο Καταστατικό. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνουμε τα εξής: Αρχικά είχε θεσπισθεί διάταξη στο άρθρο 7 παρ. 1 του Ν.2676/99 σύμφωνα με την οποία «…Όσοι από τους ασφαλισμένους θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα, μετά την έναρξη ισχύος του προβλεπόμενου από το άρθρο 12 παρ. 1 του παρόντος νόμου Καταστατικού του Ο.Α.Ε.Ε. και υποβάλλουν αίτηση, εντός 3ετίας από την έναρξη ισχύος τούτου, μπορούν να επιλέξουν, ως προς τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, τον τρόπο υπολογισμού του ποσού της σύνταξης και τα χορηγούμενα επιδόματα, την εφαρμογή των καταστατικών διατάξεων των καταργούμενων Ταμείων, όπως ισχύουν μετά τις τροποποιήσεις τους από γενικές ή ειδικές διατάξεις συμπεριλαμβανομένων και των διατάξεων περί κατωτάτων ορίων, ή τις καταστατικές διατάξεις του ΟΑΕΕ…» Η ως άνω διάταξη μπορεί να χαρακτηρισθεί επιεικούς χαρακτήρα, διότι ο αρχικός νομοθέτης του 2676/99 ήθελε μία μεταβατική περίοδο, προκειμένου τα ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα να μην θιγούν. Η διάταξη αυτή και από κοινωνικοασφαλιστικής άποψης, ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση, γι’ αυτό και δεν υπήρξαν αντιδράσεις. Με το νόμο 3552/4.4.07 «Σύσταση Ειδικού Ταμείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης και άλλες διατάξεις» θεσπίστηκε στο άρθρο 8  η παρ.2α βάσει της οποίας, καταργήθηκε η προθεσμία που είχε τεθεί όπως προαναφέρθηκε. Ο νομοθέτης έχοντας υπόψη του ότι, με τον νόμο θεσπίζεται το «Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης» την έννοια αυτή, τη θέσπισε ευρύτερα και έτσι ο νέος φορέας «ΟΑΕΕ» παρά τους αρχικούς στόχους του νομοθέτη «περί ενιαίας διαδικασίας απονομής συντάξεων» από τις πρώτες ημέρες λειτουργίας του, υπονομεύθηκε με τη διάταξη αυτή. Η ορολογία αυτή δεν τίθεται τυχαία. 1ο Ο ενιαίος φορέας γενικά, έχει ενιαίες αρχές και παροχές, που άπτονται του συνόλου των ασφαλισμένων και συνταξιούχων. 2ο  Το σύστημα υπολογισμού της σύνταξης, το οποίο δημιουργεί ελλείμματα πρέπει να αντιμετωπίζεται εγκαίρως και όχι, να διαιωνίζεται και τα ελλείμματα να γιγαντώνονται. Ένα κράτος δικαίου, μεριμνά για την επίλυση των προβλημάτων και όχι για τη διαιώνισή τους. Άλλωστε η ενοποίηση, δεν έγινε μόνο για λόγους οργανωτικούς και λειτουργικούς, αλλά γιατί το μεν ΤΣΑ είχε έντονο οικονομικό πρόβλημα, τα δε ΤΑΕ και ΤΕΒΕ ενεφάνιζαν ταμειακά ελλείμματα. Τα οικονομικά προβλήματα του Κλάδου Σύνταξης, εμφανίζονται λόγω ανατροπής της σχέσης ασφαλισμένων και συνταξιούχων και λόγω αδυναμίας εισπράξεως των βεβαιωμένων πόρων (ασφαλιστικές εισφορές). Η διατήρηση των παλαιών καταστατικών διατάξεων, πέρα από το πρόβλημα της δυσλειτουργίας που δημιουργεί στις υπηρεσίες, λόγω έλλειψης μηχανογράφησης, έχει ως αποτέλεσμα, την ευνοϊκότερη μεταχείριση των ασφαλισμένων των προερχόμενων εκ του ΤΕΒΕ, έναντι των υπολοίπων και εξυπηρετεί μόνον αυτούς. Τούτο διότι, οι εισφορές των ασφαλιστικών κατηγοριών του ΤΕΒΕ ανταποδίδουν ποσό σύνταξης, μεγαλύτερο, έναντι του ποσοστού ανταπόδοσης του ΟΑΕΕ του ΤΑΕ και του ΤΣΑ. Με τις διατάξεις του ΠΔ 258/05 - άρθρο 37 - είχε διασφαλιστεί η προσδοκία για τον χρόνο ασφάλισης μέχρι 31/12/2006 προς όφελος κατουσίαν του ΤΕΒΕ. Με την παράταση ισχύος των παλαιών καταστατικών διατάξεων, διασφαλίστηκε εσαεί, η μέγιστη απόδοση και πάλι για το ΤΕΒΕ, αφού όλοι πληρώνουν την ίδια εισφορά αλλά δεν έχουν ίδια ανταπόδοση. Προτείνεται οι ασφαλισμένοι του ΤΑΕ, μέσα από τους εμπορικούς συλλόγους τους, να ζητήσουν αναλογιστική μελέτη ανταπόδοσης εισφορών – σύνταξης και να διεκδικήσουν σύγκλιση συντάξεων όλων των ασφαλισμένων στο μέτρο που ο οργανισμός μπορεί να καθίσταται βιώσιμος. Ο αριθμός των συνταξιούχων και των τριών (3) Ταμείων το έτος 2006 ανερχόταν σε 292.682 ενώ για το έτος 2007 σε 295.139. Η διαφορά είναι 2.457 ή ποσοστό 0,84%. Η διαφορά εκτιμάται ότι είναι λόγω μη προώθησης συνταξιοδοτικών υποθέσεων. Η σχέση ασφαλισμένων προς συνταξιούχους το έτος 2006 ανέρχεται σε 1 / 2,73 ενώ για το έτος 2007 ανέρχεται σε 1 / 2,74. Η σχέση αυτή, δεν είναι όχι μόνο ιδανική, αλλά επικίνδυνη αφού τα διεθνή standards την ορίζουν ως ελάχιστη 1 / 4 κατά συνέπεια, υπολείπεται κατά πολύ του ελαχίστου ορίου, γι’ αυτό αντιμετωπίζει ο Οργανισμός προβλήματα στην απονομή συντάξεως αφού η ετήσια δαπάνη για το έτος 2006 των τριών Ταμείων ανήλθε σε 2.175.269.860,00 € και το έτος 2007 σε 2.467.424.122,00 € δηλ. σε σύγκριση με τα προαναφερόμενα στοιχεία του Κλάδου δεν επαρκούν για την κάλυψη των δαπανών σύνταξης. ΙΒ. ΕΠΙΜΕΤΡΟ Τον νέο Οργανισμό ακολούθησαν οι ελπίδες 2.500.000 έμμεσα ασφαλισμένων 820.000 άμεσα και 300.000 συνταξιούχων, που προσδοκούν ένα καλύτερο αύριο μέσω του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης. Οι προσδοκίες δεν πρέπει να διαψευσθούν. Γεγονός είναι ότι, στο νέο φορέα, έχασαν οι έμποροι. Κέρδισαν οι ασφαλισμένοι του ΤΕΒΕ με τη διάταξη που προαναφέρθηκε και του ΤΣΑ που οι συντάξεις τους εξομοιώθηκαν στα κ.ο. με αυτές του ΤΕΒΕ. Επίσης όλες οι εισηγητικές εκθέσεις των ασφαλιστικών νόμων, όλες ανεξαιρέτως, πλειοδοτούν για αύξηση ασφαλιστέας ύλης, μείωση εισφοροδιαφυγής, μείωση ανεξέλεγκτων δαπανών, αξιοποίηση κινητής και ακίνητης περιουσίας και με την εφαρμογή των διατάξεων οι πρώτες αρχές που απαξιώνονται είναι αυτές. Πριν δε ο ΟΑΕΕ βρει το βηματισμό του με την ενοποίηση του νόμου 2676/99, από 01/08/08 βάσει του νέου νόμου 3655/08 αντιμετωπίστηκε το δεύτερο κύμα των μεταρρυθμίσεων και εντάξεων, χωρίς καμία οικονομική μελέτη εξεύρεσης πόρων, αφού τα έσοδα του φορέα δεν επαρκούν για την κάλυψη των δαπανών σύνταξης. Οι στόχοι και των δύο νόμων της μεταρρύθμισης δεν διαφαίνεται ότι θα υλοποιηθούν διότι : - Δεν έχει εξασφαλισθεί η βιωσιμότητα του φορέα. - Δεν υπάρχει καλύτερη οργανωτική δομή με αποτέλεσμα να δυσλειτουργεί. - Δεν υπάρχει οικονομική επάρκεια. Βέβαια το χρονικό διάστημα είναι μικρό για συμπεράσματα. Όμως δεν υφίστανται οι προοπτικές εκείνες, που θα δημιουργήσουν πρόσφορο το έδαφος, για αναβάθμιση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, τόσο από οικονομικής όσο και από οργανωτικής πλευράς. Τελικός αποδέκτης των ρυθμίσεων είναι οι ασφαλισμένοι, οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι του ΟΑΕΕ. Το μέλλον θα δείξει εάν η ενοποίηση και κάθε ενοποίηση είναι πρόοδος ή οι διατάξεις των νόμων αποτελούν «ασκήσεις επί χάρτου» κατά τη συνδικαλιστική ρήση. Επί του παρόντος έχουμε «ενοποίηση προβλημάτων και ελλειμμάτων». Τέλος θα πρέπει να επισημανθεί ότι οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι έχουν ένα μερίδιο ευθύνης για την εύρυθμη λειτουργία του φορέα. Δεν είναι δυνατόν στη σημερινή εποχή για τη μη ικανοποίηση των αιτημάτων τους να βιαιοπραγούν κατά των εργαζομένων. Οι σκηνές αυτές παραπέμπουν σ’ άλλες εποχές και θα πρέπει να επιληφθεί η εποπτεύουσα Αρχή. Πρέπει να γίνει κατανοητόν ότι η διεκδίκηση των δικαιωμάτων έπεται της διαπίστωσης εκπλήρωσης των ασφαλιστικών υποχρεώσεων έναντι του ασφαλιστικού φορέα.